Czas jest to miara regularnego ruchu, który przechodzi przez trzy fazy po sobie następujące. Gdyby zaś nie było ruchu i żadnych zmian w przyrodzie, to nie mogłoby być mowy o czasie. Przeto czas jest czymś względnym i zależnym od istnienia świata. Tak więc pojęcie czasu jest miarą, czyli że w czasie istnieją takie rzeczy w których trwanie czasowe polega na przechodzeniu z przeszłości w przyszłość, bez zatrzymywania się w teraźniejszości. Pojecie czasu datuje się od momentu istnienia człowieka. Dla pierwotnych szczepów ludzkich żyjących w stanie koczowniczym oznaką minionego czasu była obserwacja zjawisk przyrody. Początkowo była to zmiana dnia na noc wystarczała na określenie minionego czasu. W momencie gdy szczepy koczownicze zaczęły się osiedlać a warunki życia zmusiły ich określenia dokładniejszego czasu. Przede wszystkim pozorny ruch słońca został wykorzystany do określenia minionego czasu. Tak powstał pierwszy zegar słoneczny, który znalazł się w powszechnym użytkowaniu do XV wieku. 2700 lat p.n.e. istniały już w Chinach urządzenia do określania minionego czasu o konstrukcji wodnej (tzw. pierwsze zegary wodne). W zegarach tych doba dzieliła się na dwa razy po dwadzieścia okresów. Okres dzielił się na 100 minut a minuta na 100 sekund. Niektóre z tych zegarów budowano z dodatkowym urządzeniem sygnalizacyjnym. Po każdym okresie spadała kulka metalowa lub kamienna na klosz, dzięki czemu miniony czas można było usłyszeć. Około 1500 lat p.n.e. zbudowano pierwszy zegar piaskowy i nazwano klepsydrą. Zbudowanie pierwszego zegara piaskowego łączy się z wynalezieniem szkła. W tym bowiem czasie istniało wiele zegarów do określenia mijającego czasu, jak: - oliwne * gdzie ilość wypalonej oliwy wskazywała czas. - świecowe, sznurowe * gdzie ilość spalonej świecy lub sznura wskazywały czas. Wszystkie te jakże proste w użyciu czasomierze więcej lub mniej dokładnie określały jednostki minionego czasu. W tym czasie nie było jednakowego podziału roku na dni, miesiące, jak również na równe okresy doby. W zależności od miejscowości i narodów, stosowane były różne jednostki czasu. Dopiero wprowadzenie kalendarza Gregoriańskiego i ustalenie roku słonecznego, pozwoliło na podział doby na dwadzieścia cztery godziny i unormowanie jednolitych jednostek czasu na całym świecie. Używany przez nas kalendarz Gregoriański ( nazwa pochodzi od imienia papież Grzegorza - wówczas żyjącego) ma za podstawę kalendarz Juliański, który został zreformowany za poradą egipskiego astronoma Sosigenesa w roku 46p.n.e który żył za panowania Juliusza Cezara: http://www.histurion.pl/strona/slownik/postac/sosigenes.html Zreformowany kalendarz Juliański liczył 365,25 dnia. Podczas gdy rok zwrotnikowy liczył 365,2422 dnia. Kalendarz ten został zatwierdzony przez Sobór Miejski w roku 325. Od tego czasu przyjęto jako średnią długości roku 365,25 dnia i ustalono że po trzech latach zwykłych (365 dni) ma następować rok przestępny (366 dni), przy czym dzień dodatkowy otrzymuje miesiąc LUTY. Tak zreformowany kalendarz Gregoriański nie od razu wszystkie kraje przyjęły (gównie za sprawą faktu że narody różniły się religiami) okres przyjęcia kalendarz ciągnął się niemal wiekami i datuje się od 1583 do1753 roku. Polska przyjęła kalendarz Gregoriański w 1586 roku. Warto tu wspomnieć o ROKU SŁONECZNYM , co to za pojęcie ten rok słoneczny, a no jest to droga którą przebywa ziemia wokół słońca w czasie 365 dni 5 godzin 48 minut i 46 sekund. Doba kalendarzowa prawdziwie - jest zgodna z dobą słoneczną 4 razy (tj. 16 kwietnia,16 czerwca,2 listopada i 25 grudnia) w każdym roku. Tak więc dobę dzielimy na 24 części , a godzina jest czasem względnym a nie astronomicznym. By unormować czas na całym świecie, podzielono świat (kulę ziemską) na tzw. sonety czyli kąty godzinowe - nazwane obszarami ziemi, objęty piętnastoma południkami.warto zobaczyć więcej: http://forum.skysunsat.pl/viewtopic.php?t=1375 Ziemia podzielona jest więc na 360 południków (360:15=24). Czyli 24 sonety, na każdy z tych sonetów ustalono jeden obowiązujący czas. Jako środkowy pierwszego segmentu uznano południk "O" przechodzący przez przedmieście LONDYNU – Grynicz (ang. Greenwich) i warto zobaczyć - szczególnie zdjęcie Nr.32. http://www.kronikiportowe.za.pl/greenwich/slides/2006_1109Image0026.html Dla zachowania i regulowania na całym świecie jednakowego czasu w sekundach, istnieje międzynarodowa współpraca która reguluje Paryskie obserwatorium astronomiczne w Sewres pod Paryżem. http://www1.bipm.org/en/scientific/tai/time_server.html Z obserwatorium tego podawany jest czas z dokładnością do 0,001 sekundy. Możliwość zbudowania zegara mechanicznego jak i rozwój mechaniki, zawdzięczamy greckiemu uczonemu Archimedesowi, który 2500 lat p.n.e. wynalazł koło zębate. Pierwszy zegar mechaniczny rozpoczęto budować w średniowieczu, a dokładnie nie ustalono kto był pierwszym konstruktorem zegara mechanicznego. Do dziś toczą się spory kto był pierwszy. Jedni przypisują wynalezienie zegara Księdzu Pacyfikusowi w IX wieku naszej ery, inni twierdzą że zbudował ksiądz Gebert (935-1003 roku), późniejszy papież Sylwester II. W wieku XII następuje duży rozwój zegara mechanicznego, które instalowane są głównie na zamkach i w klasztorach.
Rok 1200-1400 * to okres czasomierzy o napędzie ciężarkowym z wychwytem łopatkowym (szpindlowym).
Rok 1400 * wynalezienie sprężyny jako siły napędowej, umożliwiło budowę zegarków noszonych. Wynalazcą sprężyny był francuz Culdryj de Bois, ale według Niemców Peter Heilein. Rok 1481 * powstają pierwsze zegary dzwonkowe, tzw. Kariole (pozytywki).
Rok 1600 * to początek okresu zegarków kieszonkowych z budzikiem.
Rok 1632 * produkcja tarcz emaliowanych.
Rok 1657 * powstaje pierwsze wahadło, zastosowane do zegara przez Hugensa.
Rok 1676 * budowa pierwszych repetierów i zastosowano po raz pierwszy wskazówki minutowej.
Rok 1631-170 * wynaleziono i zastosowano sprężynę wahadłową, włos do zegarka, wahacz magnetyczny (większość źródeł podaje że to Polski ksiądz Adam Kochański), ale źródła francuskie informują że : anglik Hook jak również przypisują Thuthuretowi i Arnoldowi.
Rok 1650 * Anglik Hook, konstruuje wychwyt hakowy.
Rok 1695 * Anglik Tomasz Tompion konstruuje wychwyt cylindrowy.
Dla zainteresowanych więcej na stronie: http://zegarkiclub.pl/forum/viewtopic.php?t=1560&start=15
Rok 1704 * Zastosowanie pierwszych kamieni łożyskowych.
Rok 1715 * Jerzy Graham (George Graham (ur. 1674?r. – zm. 1751 r.) – angielski wynalazca, konstruktor zegarów, członek Towarzystwa Królewskiego. Graham był wynalazcą mechanicznego modelu Układu Słonecznego i wielu udoskonaleń w konstrukcji zegarów, z których najważniejszym jest wychwyt spoczynkowy stosowany w zegarach wahadłowych wyższej jakości. W roku 1728 wspomógł finansowo Johna Harrisona, twórcę pierwszego chronometru okrętowego. Konstruuje wychwyt spoczynkowy. Więcej jest na: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wychwyt I właściwie na tym bym poprzestał dalszą historię wynalazczości w zegarmistrzostwie, bo resztę i można znaleźć na stronie: http://zegarkiclub.pl/?dir=historia/kalendarium I nie ma sensu bym to przepisywał. Zapraszam zainteresowanych na powyższe strony internetowe, a osoby które znajdą tu jakieś nieścisłości proszę o wiadomość na w.demczuk@gmail.com to poprawię lub dopiszę. Dziś 26 lipiec 2008r. I stało się, otrzymałem dość istotną wiadomość którą można a raczej należy zobaczyć, na: http://www.wynalazki.mt.com.pl/joomla/index.php?option=com_content&task= view&id=517&Itemid=51 i chyba najbardzie sensacyjna wiadomość dla fanów zegarmistrzostwa: "Mechanizm z Antykithiry - najnowocześniejsze urządzenie starożytności", powinno się wejść : http://archeowiesci.blox.pl/2006/11/Mechanizm-z-Antykithery- najnowoczesniejsze.html Dziękuję Irku Ch. Chciałem tu teraz zaprezentować 3 wspaniałości kolekcjonerskie po renowacji, ale zapewniam że zamierzam na dalszych stronach przedstawiać nie tylko zegarki kieszonkowe, ale i naręczne. Pokażę stan "przed" naprawą i "po" naprawie, no i przede wszystkim w trakcie naprawiania.